If I may add a humorous remark about light : Terry Pratchett says "who said that light has the largest speed in the Universe? Where light arrives, running with that enormous speed, darkness is already there!"
"... εδώ κονιορτός πρώην γαρύφαλου μέσα σε τούλια από κουφέτα" (μεγάλη ΕΡΗΜΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΑΣΙΩΝ, για εξοικείωση με τις λεπτές ισορροπίες της ΣΙΩΠΗΣ που κουβαλάει η ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ - Δημουλά)
Καλή μου roadartist, καλό βράδυ. Μερικά βράδια μετά, μόλις γύρισα. Η σελίδα του Richard Cook είναι για να τη βλέπεις ώρες. Ζωγραφίζει καταπληκτικά αυτά τα γκριζογαλανοπράσινα χρώματα. Και οι στίχοι της Louise Gluck είναι από αυτούς που δε θέλω να μεταφράζω - τόσο τέλεια τοποθετημένες οι λέξεις, τόσο μεγάλο το περιεχόμενο.
Ανυπόμονε, zero. Το κοιτάζω συχνά, σχεδόν κάθε μέρα. Αλλά έλλειψα λίγες μέρες και άφησα πίσω το pavilion. Είπα να κάνω διακοπές από working μα και από blogging.
Αναρωτιέμαι αν είσαι πράγματι εσύ που κάποτε μιλήσαμε. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως αγαπούσες την ποίηση! Αυτό μου είχε μείνει στο μυαλό και προσπαθούσα να διακρίνω την αλήθεια από το ψέμα. Τελικά, έπεσα σ' αυτό το μπλογκ που είναι γεμάτο ποίηση και λέω πως μάλλον είσαι ΕΣΥ! Γεια σου, λοιπόν...
Καλησπέρα, Νίκο. Ναι, είχαμε μιλήσει μαζί κάποτε. Με είχες φιλοξενήσει στις "άλλες σελίδες" - πόσα χρόνια πριν! Χαίρομαι πάρα πολύ να σε καλωσορίζω εδώ. Μα δεν καταλαβαίνω, τι θέλεις να πεις; Σου είχε περάσει απ' το νου ότι η αγάπη μου για την ποίηση περιείχε το παραμικρό ίχνος ψεύτικου;
Καλώς όρισες, Σοφία. Πράγματι η Louise Gluck έχει βρει τον τρόπο να μεταμορφώνει τον στοχασμό περνώντας τον μέσα από το δρόμο της ποίησης. Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχεις.
...and the moment of inexpressible words.
ReplyDeleteΤι υπέροχος πίνακας..και ποσο όμορφοι οι στιχοι..Καλο βραδυ..
ReplyDeleteΜαλιστα.
ReplyDeleteΠολυ καλο.
If I may add a humorous remark about light : Terry Pratchett says "who said that light has the largest speed in the Universe? Where light arrives, running with that enormous speed, darkness is already there!"
ReplyDelete"... εδώ κονιορτός πρώην γαρύφαλου
ReplyDeleteμέσα σε τούλια από κουφέτα" (μεγάλη ΕΡΗΜΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΑΣΙΩΝ, για εξοικείωση με τις λεπτές ισορροπίες της ΣΙΩΠΗΣ που κουβαλάει η ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ - Δημουλά)
Το κοιταζεις ποτε το μπλογκακι σου?
ReplyDeleteΑπλα ρωταω...
Καλησπέρα, Γιώργο. Εύχομαι η στιγμή που δεν έχουμε λόγια να είναι πάντα εμπρός στην ομορφιά.
ReplyDeleteΚαλή μου roadartist, καλό βράδυ. Μερικά βράδια μετά, μόλις γύρισα. Η σελίδα του Richard Cook είναι για να τη βλέπεις ώρες. Ζωγραφίζει καταπληκτικά αυτά τα γκριζογαλανοπράσινα χρώματα. Και οι στίχοι της Louise Gluck είναι από αυτούς που δε θέλω να μεταφράζω - τόσο τέλεια τοποθετημένες οι λέξεις, τόσο μεγάλο το περιεχόμενο.
ReplyDeleteΑνυπόμονε, zero. Το κοιτάζω συχνά, σχεδόν κάθε μέρα. Αλλά έλλειψα λίγες μέρες και άφησα πίσω το pavilion. Είπα να κάνω διακοπές από working μα και από blogging.
ReplyDeleteΚαλησπέρα, Σπύρο. Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτή η παρατήρηση του Terry Pratchett.
ReplyDeleteΚαλησπέρα, flying libido. Η ποίηση ακολουθεί την ποίηση. Έτσι όπως η ζωή διαδέχεται τη ζωή. Ελπίζω κι εύχομαι το κάθε βήμα καλλίτερο.
ReplyDeleteΑναρωτιέμαι αν είσαι πράγματι εσύ που κάποτε μιλήσαμε. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως αγαπούσες την ποίηση! Αυτό μου είχε μείνει στο μυαλό και προσπαθούσα να διακρίνω την αλήθεια από το ψέμα. Τελικά, έπεσα σ' αυτό το μπλογκ που είναι γεμάτο ποίηση και λέω πως μάλλον είσαι ΕΣΥ!
ReplyDeleteΓεια σου, λοιπόν...
Καλησπέρα, Νίκο. Ναι, είχαμε μιλήσει μαζί κάποτε. Με είχες φιλοξενήσει στις "άλλες σελίδες" - πόσα χρόνια πριν! Χαίρομαι πάρα πολύ να σε καλωσορίζω εδώ. Μα δεν καταλαβαίνω, τι θέλεις να πεις; Σου είχε περάσει απ' το νου ότι η αγάπη μου για την ποίηση περιείχε το παραμικρό ίχνος ψεύτικου;
ReplyDeleteKαλησπέρα,
ReplyDelete....very profound....
Καλώς όρισες, Σοφία. Πράγματι η Louise Gluck έχει βρει τον τρόπο να μεταμορφώνει τον στοχασμό περνώντας τον μέσα από το δρόμο της ποίησης. Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχεις.
ReplyDelete