Tuesday

άμμος

η αμμουδιά είναι ό,τι πιο στέρεο
διατηρεί η μνήμη μου
κάθε καλοκαίρι τη συναντώ
πλάι στο ίδιο γαλάζιο
τη σηκώνω μες στη χούφτα μου
ανοίγω τα δάχτυλα
την παίρνει ο άνεμος

8 comments:

  1. Οτι πιο διάφανο κι ότι πιο γήινο..

    Καλημερα Aeglie

    ReplyDelete
  2. Η άμμος είναι σαν τη στιγμή.. Χάνεται μέσα από τα χέρια μας.. Αλλά αν την αγαπήσουμε αποκτά αξία.. Καλημέρα Αίγλη..

    ReplyDelete
  3. Διάφανη αμμουδιά. Πώς τα καταφέρνεις και δίνεις πάντα μια διάσταση - πώς να το πω; - κρυμμένη. Σ’ ευχαριστώ, Μαρία. Καλό ξημέρωμα.

    ReplyDelete
  4. Σαν τη στιγμή, πράγματι, χάνεται μέσα απ’ τα χέρια μας. Αλλά τα χέρια μας θυμούνται πάντα την αγάπη. Καλό ξημέρωμα, roadartist.

    ReplyDelete
  5. Κάθε πλατάγιασμα των βλεφάρων στην αμμουδιά ιχνογραφεί-της μνήμης. Ο παφλασμός βλέμματος υγρού, υφάλμυρου δεν γυρεύει παρά μια θέαση ν' αποθεώσει, -άλλη.(sandclock)

    ReplyDelete
  6. Μια άλλη θέαση: ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν, καλή μου κλεψύδρα.

    ReplyDelete
  7. Χρυσή αμμουδιά, οτι πιό διάφανο κρατά η ψυχή μου, απο την γενέτειρα μου Αμμό-χωστο και στέρεα μου ανάμνηση.
    Μου ξύπνησες αναμνήσεις, Aeglie.
    Όμορφο!

    ReplyDelete
  8. το πιο ρευστό - η ψυχή - είναι το μόνο στέρεο κομμάτι μας

    ReplyDelete