Κάποτε, ένα κενό βασανίζει την αίσθηση της όσφρησης Άλλοτε, οι μυρωδιές αδέσποτες ριπές: το δάκρυ ο ιδρώτας το αίμα Και η στιγμή να εισπνεύσεις βαθιά: η βρεγμένη γη το ζεστό ψωμί το μωρό με τ’ όνειρό του
ευχαριστω για τις στιγμες χαλαρωσης και συνδιασμου δυνατων εικονων συναισθηματων που μας δινεις! ΥΓ το σχολιο συγκεντρωτικα για τις τελευταιες αναρτησεις...
Πραγματικά, είναι πολύ φωτεινή μέρα. Έχουν αρχίσει ν’ ανθίζουν δέντρα. Και τα πουλιά, αν προσέξεις, είναι πιο χαρούμενα. Να έχεις ένα ολόφωτο σαββατοκύριακο, Maria Jose.
Κάποτε, ένα κενό
Ας πάρουμε μια ανάσα βρεγμενης γης ,ζεστου ψωμιού , εκείνου που ζυμωναν παλιά , και ενος μωρού που χαμογελά καθώς κοιμάται..
ReplyDeleteΈνα τετοιο Σαββατοκύριακο ευχομαι να χεις ..
Καλημερα
Καλημέρα, Μαρία. Δεν είναι μεθυστική η μυρωδιά των μωρών; Να έχεις κι εσύ ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.
ReplyDeleteευχαριστω
ReplyDeleteγια τις στιγμες χαλαρωσης και συνδιασμου δυνατων εικονων συναισθηματων που μας δινεις!
ΥΓ
το σχολιο συγκεντρωτικα για τις τελευταιες αναρτησεις...
Διαβάζω τις λέξεις σου κοιτάζοντας από το παράθυρο τη χειμωνιάτικη λιακάδα. Νομίζω ότι μυρίζω ήδη την άνοιξη...
ReplyDeleteΚαλό Σαββατοκύριακο.
Εγώ σ’ ευχαριστώ, ταξιδευτή. Έχε καλούς σαββατοκύριακους δρόμους.
ReplyDeleteΠραγματικά, είναι πολύ φωτεινή μέρα. Έχουν αρχίσει ν’ ανθίζουν δέντρα. Και τα πουλιά, αν προσέξεις, είναι πιο χαρούμενα. Να έχεις ένα ολόφωτο σαββατοκύριακο, Maria Jose.
ReplyDeleteΑυτό το μικρό θαύμα που κοιμάται μέσα στο καλαθάκι του, πώς καταφέρνει να διώξει όλους τους εφιάλτες;
ReplyDeleteΚαλό βραδάκι
Ακριβώς επειδή είναι το θαύμα, Margo. Έχε μια θαυμαστή εβδομάδα.
ReplyDelete