Saturday

λευκές τουλίπες

Η μαγεία της Παρασκευής: επιστρέφεις τόσο κουρασμένη! Δε μου δίνεις σημασία. Δε θέλεις ούτε να μιλήσεις. ‘Θα κοιμηθώ όλο το σαββατοκύριακο’ λες. Ψέματα. Σε λίγες ώρες ξυπνάς έτοιμη για περιπέτεια. Αλλά είναι η ευκαιρία μου να σε φροντίσω. Να παραγγείλω φαγητό. Να στρώσω τραπέζι. Πάντα γελάς όταν βλέπεις να έχω φέρει λουλούδια.
Σε περιμένω. Βγαίνεις απ’ το μπάνιο, ανάβεις τα κεριά. Κλείνω τα φώτα, ανοίγω το κρασί. Γεμίζω δυο ποτήρια. Ησυχία. Μόνο ο αέρας απ’ έξω. Ξέρω πόσο απολαμβάνεις αυτές τις σιωπές του σπιτιού. ‘Ακούω την ανάσα του’ είχες πει. Και άλλοτε, ‘μας αγαπάει αυτό το σπίτι.’
Κινείσαι γύρω νωχελικά με το ποτήρι το κρασί στο χέρι. Βγαίνεις για λίγο στο μπαλκόνι. Οι μαργαρίτες έχουν ανθίσει. Ο δυόσμος βλάστησε πάλι στη γλάστρα που είχε μαράνει η παγωνιά.
Γυρίζεις σε μένα. Τυλίγεις το χέρι σου γύρω απ’ το λαιμό μου. Ξέρεις τη συνέχεια: θα βάλω τη μουσική χαμηλά και σταδιακά θα τη δυναμώνεις, θα στροβιλιστούμε για λίγο, πίνοντας και τσιμπολογώντας, πριν καθίσουμε στο τραπέζι.
Οι Παρασκευές στο σπίτι είναι προβλέψιμες. Η έκπληξη είναι ότι κάθε φορά είναι σαν καινούργιες. Σαν την ίδια παράσταση στο θέατρο κάθε βράδυ. Κάτι, που δεν ανιχνεύω ακόμα, αναδίδει φρεσκάδα.
Και τώρα ξέρω: μόλις με πάρει ο ύπνος, θα σηκωθείς απ’ το κρεβάτι και θα εγκατασταθείς, ως τις μικρές ώρες, στο γραφείο.

6 comments:

  1. Τα όμορφα έχουν πάψει να ναι αληθινά δυστυχώς..

    Καλημερα ..

    ReplyDelete
  2. Τα μόνο όμορφα είναι τα αληθινά..
    (για να γίνω λίγο ..ο δικηγόρος του διαβόλου..στη Μαρία..) :))
    Καλημέρα..

    ReplyDelete
  3. Μαρία, μάλλον η ανάγνωση σε βρήκε σε δύσκολη στιγμή. Ή, θέλεις να πεις κάτι που δεν το καταλαβαίνω; Καλησπέρα.

    ReplyDelete
  4. Καλησπέρα, roadartist. Ναι, νομίζω κι εγώ ότι όλη η ομορφιά βρίσκεται μέσα στην αλήθεια. Ακόμα και μια μικρή δόση αλήθειας να διατηρεί κάτι, αυτή είναι που το κάνει όμορφο. Γι’ αυτό και μας κάνουν τόσο χαρούμενους μερικά τόσο μικρά, απλά πράγματα.

    ReplyDelete
  5. Μικρά;Από πότε γίναν μικρά τα μεγαλύτερα ζητήματα που απασχόλησαν ποτέ την ανθρώπινη ύπαρξη;Η αγάπη, η αποδοχή, η τρυφερότητα;Καλημέρα και σου εύχομαι πάντα να βιώνεις τις στιγμές σου έτσι τρυφερά και απλά όπως τώρα

    ReplyDelete
  6. Πόσο δίκιο έχεις, carpe diem. Πόσο δίκιο. Λανθάνοντα κριτήρια. Και δεν έχουμε σκεφτεί να τα ελέγξουμε. Σ’ ευχαριστώ. Έχε μια υπέροχη Κυριακή. Δεν είναι πολύ τρυφερή αυτή η ήσυχη βροχή, σήμερα;

    ReplyDelete