 |
| "love isle" dr@wing by Aeglie |
Κάλεσα να φανερωθούν τα πάθη
Κάλεσα πρώτη την αγάπη
Ειρηνικά εμφανίστηκε
Με πήρε στα φτερά της
Με πήγε στο ξύλινο σπίτι
Παιδιά το είχαμε χτίσει
πάνω στη μεγάλη, αρχαία ελιά
Την αργυροπράσινη, θυμάσαι;
Ανεβαίναμε τον κορμό
Σκαρφαλώναμε τα όνειρα
Ματώναμε γόνατα
Στην εκπνοή της
λύθηκαν οι επίδεσμοι
Φανερώθηκε το σώμα
Πλήρες, υγιές, χωρίς σημάδι
Μα τι ‘ταν που με πλήγωνε;
Δεν ήταν τίποτα, είπε ήσυχα
Ήταν σκοτάδι όταν μ’ έδιωχνες
Κι όταν μ’ εμπόδιζες ήταν η μάχη
Ελεύθερη τώρα, είσαι αγάπη
.jpg){kind=link}
Τελευταίο ανάγνωσμα για σήμερα
ReplyDeleteπερί αγάπης....
Χιλιοειπωμένα...
Αλλά μετά την ανάγνωση
(χόρτασαν τα μάτια μου και με την εικόνα...)
πάω ελεύθερος για ύπνο...
Όπως το λέει στις "Αργυροσέληνες" ο ποιητής: "Δεν είναι τίποτα καινούργιο, όλα έχουν ειπωθεί. Είμαστε όμως θνητοί και ξετυλίγουμε πάντα απ’ την αρχή το άπειρο νήμα της αιώνιας γνώσης"
ReplyDeleteΠοσο μοναδική φωτοφραφια εβαλες εδω , και πόσο ταιριαζει με τα λογια..
ReplyDeleteΜε πηγες πίσω στα παιδικά χρονια και στη γειτονιά με τις ελιές..
Καλη σου μερα .
Μερικές φορές, πραγματικά, εκπλήσσομαι κι εγώ με τη ζωγραφική που βρίσκω εκτεθειμένη στο διαδίκτυο. Για να ευφραίνονται τα μάτια μας. Στα παιδικά χρόνια δεν είναι που βρίσκονται κρυμμένες όλες εκείνες οι τροφοδότριες στιγμές; Έχε μια υπέροχη και δημιουργική μέρα.
ReplyDelete