Σκέψου τον Ίκαρο, να κολλά επάνω του εκείνα τα φτερά,
να δοκιμάζει το παράξενο μικρό λουρί στους ώμους του,
και συλλογίσου την πρώτη ιδανική στιγμή εκεί ψηλά
πάνω απ’ το λαβύρινθο. Πόσο διαφορετικά ήταν όλα!
Τα δέντρα εκεί κάτω, άχαρα σαν καμήλες,
εδώ πάνω ξεπετιούνται ξαφνιασμένα τα ψαρόνια
κι αναλογίσου, ο άβγαλτος Ίκαρος τα καταφέρνει μια χαρά.
Σα μεγάλο ιστιοφόρο, πάνω απ’ την ομίχλη και τη μπόρα
του ωραίου ωκεανού, πηγαίνει. Τι όμορφα φτερά!
Νιώσε τη φωτιά στο λαιμό του και δες που απρόσεχτα
κοιτάζει ψηλά και τον αρπάζει και τον σέρνει μες στο θαύμα του
το διάπυρο μάτι. Τι πειράζει που στο τέλος έπεσε στη θάλασσα;
Δες τον, χαιρετίζει τον ήλιο κι ευθύς καταβυθίζεται
ενώ ο λογικός πατερούλης του πηγαίνει κατ’ ευθείαν για την πόλη.
http://www.english.uiuc.edu/maps/poets/s_z/sexton/sexton.htm
http://www.americanpoems.com/poets/annesexton/638
Daedalus and Icarus, Domenico Piola (1670)http://web.tiscali.it/mitologia/Icaro.htm
να δοκιμάζει το παράξενο μικρό λουρί στους ώμους του,
και συλλογίσου την πρώτη ιδανική στιγμή εκεί ψηλά
πάνω απ’ το λαβύρινθο. Πόσο διαφορετικά ήταν όλα!
Τα δέντρα εκεί κάτω, άχαρα σαν καμήλες,
εδώ πάνω ξεπετιούνται ξαφνιασμένα τα ψαρόνια
κι αναλογίσου, ο άβγαλτος Ίκαρος τα καταφέρνει μια χαρά.
Σα μεγάλο ιστιοφόρο, πάνω απ’ την ομίχλη και τη μπόρα
του ωραίου ωκεανού, πηγαίνει. Τι όμορφα φτερά!
Νιώσε τη φωτιά στο λαιμό του και δες που απρόσεχτα
κοιτάζει ψηλά και τον αρπάζει και τον σέρνει μες στο θαύμα του
το διάπυρο μάτι. Τι πειράζει που στο τέλος έπεσε στη θάλασσα;
Δες τον, χαιρετίζει τον ήλιο κι ευθύς καταβυθίζεται
ενώ ο λογικός πατερούλης του πηγαίνει κατ’ ευθείαν για την πόλη.
http://www.english.uiuc.edu/maps/poets/s_z/sexton/sexton.htm
http://www.americanpoems.com/poets/annesexton/638
Daedalus and Icarus, Domenico Piola (1670)http://web.tiscali.it/mitologia/Icaro.htm
Τι πειράζει που στο τέλος έπεσε στη θάλασσα;
ReplyDeleteΑυτό. Ναι, αυτό.
Σημασία έχει το ταξίδι.
(το μπλογκ σου με ταξιδεύει, όπως και ο δικός μου Ίκαρος.)
"Δες τον, χαιρετίζει τον ήλιο κι ευθύς καταβυθίζεται
ReplyDeleteενώ ο λογικός πατερούλης του πηγαίνει κατ’ ευθείαν για την πόλη".
Μόνο κάποιος που κάηκε απ' τη ζωή θα μπορούσε να γράψει το παραπάνω ... να υποθέσω πως είναι δική σου η μετάφραση; Αν ναι, κυλάει πολύ όμορφα, μου άρεσε πολύ το "και τον αρπάζει και τον σέρνει μες στο θαύμα του
το διάπυρο μάτι".
Καλή σου μέρα, Αίγλη. (μου χάρισαν κι εμένα κάποτε ένα όνομα ... μια φίλη μεξικάνα με φώναζε για χρόνια Ελπίδα κι εγώ δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να τη διορθώσω ... ακόμα Ελπίδα γράφει στα εμειλ της ... αλλά υπάρχει περίπτωση να βαρεθεί κανείς να ακούει τη λέξη ελπίδα;)
Αλήθεια, γιατί δεν μεταφράστηκε ο τίτλος του ποιήματος;
ReplyDeleteΚαλώς τες. Χαίρομαι που περάσατε από δω. Και χαίρομαι που περάσατε όμορφα. Και που φύγατε γι' άλλα ταξίδια. Ναι, μεταφράζω. Ο τίτλος μεταφράστηκε επίσης, αλλά φαίνεται κάπου ξεπόρτισε κατά την ανάρτηση. Διορθώθηκε μόλις. Σ' ευχαριστώ που το επισήμανες. Στ' αλήθεια, μπορεί κανείς να βαρεθεί ν' ακούει τη λέξη ελπίδα;
ReplyDelete