Friday
κουράστηκε
Λίγα πράγματα ήξερα για τον Michael Jackson, όσα χρόνια ζούσε. Θυμόμουν ένα όμορφο αγόρι και κατά καιρούς το έβλεπα να ασχημίζει τον εαυτό του, καθώς μεγάλωνε. Περισσότερα έμαθα τις τελευταίες μέρες, αφού πέθανε. Έχω χορέψει με τα τραγούδια του νύχτες. Έχω χορέψει μαζί μ’ ένα αγόρι που έμαθε να χορεύει με τη βία. Με τη βία που ασκούσε πάνω του ο άνθρωπος που ήθελε τόσο πολύ να μπορεί ν’ αγαπάει. Είμαι σίγουρη ότι το κορμί του θυμόταν τον πόνο και το μυαλό του θυμόταν το φόβο, όλ’ αυτά τα χρόνια, κάθε φορά, στις πρόβες, στη σκηνή. Φαίνεται, κουράστηκε να φοβάται.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
..έτσι ακριβώς..
ReplyDeleteΉταν ένα μικρό παιδί ακόμα..Και οι κατηγορίες περί "παιδεραστίας" ποτέ δεν αποδείκτηκαν αληθινά..μπορεί να ήταν ψέματα, ίσως αρκετά πιθανό..Φαντάσου ..εφιάλτης..
Σε τέτοιες περιπτώσεις, σκέφτομαι πάντα τη μητέρα: πώς μπορείς να μην μπορείς να προστατέψεις τα παιδιά που γέννησες;
ReplyDeleteΓειά σου Αίγλη. Είναι τρομακτικό αν αναλογιστεί κανείς πόσο απροστάτευτα είναι όλα τα παιδιά του κόσμου. Η ψυχολογική βία που υφίστανται ακόμα κι από αυτούς που ονομάζουμε "καλούς" γονείς, είναι καθημερινό φαινόμενο και η σωματική δεν είναι καθόλου απούσα.
ReplyDeleteΦοβάμαι ότι είναι πολύ πιθανό τα παιδιά του Μάϊκλ να ζήσουν μια παρόμοια ζωή, ζώντας υπό την κηδεμονία ενός ανθρώπου-τέρατος, του παππού Τζάκσον.
Στ’ αλήθεια, ανθοτρυγούσα, δεν υπάρχει πιο εύκολο για τον άνθρωπο από το να διαιωνίζει τη βία. Και η οικογένεια είναι ο πυρηνικός φορέας της βίας και της άσκησης για υποταγή. Θέλει πολύ κουράγιο και αδιάλειπτη εγρήγορση να μην κληροδοτήσεις στα παιδιά σου ό,τι κληρονόμησες από τους γονείς σου. Είναι εκπληκτικό πώς ξεχνάμε τι δεν μας άρεσε από τη συμπεριφορά των γονιών μας και αυτόματα, μιμητικά το υιοθετούμε όταν γινόμαστε γονείς.
ReplyDelete