Friday

άκου τις λέξεις όταν σωπαίνουν (ανοιξη)

"paint spring to be" phot@rt by Aeglie


Νύχτες αγρυπνούν μέσα στο φέγγος
Μέρες ξημερώνουν μες στο φως
Αγάπη ανθίζει μέσα σου
Σε σχηματίζει ρόδο
Άνοιγεις ήσυχα
Το φως του χώρου
Χρωματίζει ουράνιο τόξο
Ένα δάκρυ
Στο μάγουλο του χρόνου
Χαρά ελευθερώνεται
Το αυγινό λυκόφως
Υπόσχεται η λαμπηδόνα
Για να κρυφτεί οριστικά μες στην ημέρα

Posted by at
Labels: ,

15 comments:

  1. greendimMarch 15, 2008 at 12:37 AM

    Μεθυστικά αρώματα της Άνοιξης...

    ReplyDelete
  2. Eulie AeglieMarch 15, 2008 at 11:22 AM

    Η μέθη στον κύκλο του χρόνου, η Άνοιξη. Κάθε φορά καινούργια και μοναδική. Καλημέρα, Δημήτρη.

    ReplyDelete
  3. Γιώργος ΧρηστινίδηςMarch 15, 2008 at 12:34 PM

    Ωραίο ταίριασμα των στίχων με την εικόνα.
    "... δάκρυ στο μάγουλο του χρόνου..."!!!
    Δίκοι σου είναι οι στίχοι;
    Καλημέρα.

    ReplyDelete
  4. Eulie AeglieMarch 15, 2008 at 12:58 PM

    Καλημέρα, Γιώργο. Χαίρομαι που βρίσκεις χαρά εδώ. Ναι, εδώ κατοικεί η δική μου συγγραφή και μετάφραση. Όπου παραθέτω τα λόγια των άλλων, γιατί πολύ συχνά δεν θα μπορούσα ούτε να φανταστώ καλλίτερα, το αναφέρω.

    ReplyDelete
  5. πετρούλαMarch 16, 2008 at 3:09 AM

    όμορφο.....καλησπέρα/καλημέρα

    ReplyDelete
  6. Eulie AeglieMarch 16, 2008 at 3:28 AM

    Σ' ευχαριστώ, Πετρούλα. Α, αυτές τις ωραίες ώρες τριγυρνάς κι εσύ στα πέριξ. Καλό ξημέρωμα.

    ReplyDelete
  7. RoadartistMarch 17, 2008 at 7:20 PM

    Αίγλη μου η άνοιξη ομορφαίνει τις ψυχές μας..
    ..υποσχεται η λαμπηδόνα..
    Καλό απόγευμα να έχεις..

    ReplyDelete
  8. Eulie AeglieMarch 17, 2008 at 7:57 PM

    Καλή μου roadartist, σ' ευχαριστώ. Να έχεις κι εσύ ένα όμορφο βράδυ. Πράγματι, λίγο φως παραπάνω, λίγη θέρμη, λίγη αγάπη κι ανοίγει ο άνθρωπος σαν τριανταφυλλάκι.

    ReplyDelete
  9. Spyros VlahosMarch 19, 2008 at 12:51 PM

    Αν ήσουν πιο παλειά, πιθανόν νά 'σουνα η Παυλίνα Παμπουδή (στιχουργός και ερωμένη της Αρλέτας). Τόση δύναμη έχει ο στίχος σου!
    Από την άλλη μεριά, επιτέλους, βγήκες στο ... φως με φωτογραφία

    ReplyDelete
  10. Eulie AeglieMarch 19, 2008 at 5:26 PM

    Καλώς τον. Ναι, δύναμη. Δεν το είχα σκεφτεί. Σ' ευχαριστώ που το λες. Από την άλλη μεριά, ξεθαρεύω σιγά - σιγά στον απέραντο χώρο. Αλλά με φωτογραφία που σε κοιτά στα μάτια κατευθείαν. Καλησπέρα, Σπύρο.

    ReplyDelete
  11. Ο Μικρός ΝαυτίλοςMarch 20, 2008 at 3:07 AM

    ένα δάκρυ
    στο μάγουλο του χρόνου... τις καλημέρες μου έχεις.. και ένα ευχαριστώ..

    ReplyDelete
  12. Eulie AeglieMarch 20, 2008 at 10:06 AM

    Καλημέρα, ποιητή θνητέ - λόγε αθάνατε. Εγώ σ' ευχαριστώ. Το δάκρυ κάθε φορά που κυλάει ας καθαρίζει τα μάτια της ψυχής - είναι χαρούμενη όταν είναι διαυγής.

    ReplyDelete
  13. Spyros VlahosMarch 21, 2008 at 5:52 PM

    Εννοώντας ότι η δική μου δεν κοιτά κατάματα;
    Έχω αποκλίνοντα στραβισμό (το αριστερό μάτι πάει όπου θέλει) γι' αυτό και βγάζω τρουακαρ.
    Θα μεγαλώσω, όμως, και θα γίνω πιο θαρραλέος. Στο υπόσχομαι.

    ReplyDelete
  14. zeroMarch 25, 2008 at 4:53 PM

    Ο κυκλος της ανοιξης.
    Καταπληκτικο.

    ReplyDelete
  15. Eulie AeglieMarch 28, 2008 at 8:32 PM

    Καλώς όρισες, zero. Με κάνει να χαμογελώ ο ενθουσιασμός σου.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)