writing and translating works, and some thoughts in words; by Eulie Aeglie
Tuesday
Winter 1, by Patrick Lane
Χειμώνας Ι
Η γενναιοδωρία του χιονιού, ο τρόπος του να συγχωρεί
την αμαρτία, σκεπάζοντας τις πολλές προδοσίες
κι αφήνοντας τον κόσμο
ακριβώς όπως ήταν. Σκέψου τον άνθρωπο
που βαδίζει αιώνια κι ανταμώνει τ’ αχνάρια του
κι αντιλαμβάνεται ότι κάνει κύκλους. Σκέψου
την απογοήτευσή του. Δες τον πώς ανοίγει δρόμο ξανά
σε καινούργια κατεύθυνση, ελπίζοντας αυτή η πορεία
να τον βγάλει κάπου. Σκέψου πόσο πιο
ευτυχής θα είναι αυτή τη φορά με τον άνεμο
ολόγυρά του, τον άνεμο που καλύπτει τ’ αχνάρια του.
Αυτόν τον άνθρωπο σκέφτεται,
τι τον παρακινεί να συνεχίζει άραγε.
Η σκέψη του χιονιού,
οι μικροί λευκοί κόκκοι που εισχωρούν
μες στις τρύπες όπου πέρασαν τα βήματά του,
παραγεμίζοντάς τες,
μη μείνει τόπος στην απελπισία.
Patrick Lane
Labels:
canadian,
Patrick Lane,
poetry,
translation
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Καλημέρα
ReplyDeleteΌμορφα να ξεκινάς τη μέρα σου διαβάζοντας ποιήματα. Μετά τι γίνεται όμως;
μετά κάνεις τη ζωή σου ένα έργο τέχνης
ReplyDeleteκαλημέρα