ως που η σκέψη βάρυνε στο νου του ποιητή και πήρε να γλιστράει, αργά, να φτάσει να γείρει να ησυχάσει στην καρδιά του, μα αίφνης, σ’ εκείνη την απότομη καμπή, βούτηξε και σηκώθηκαν ψηλά, άγρια τα νερά κι είχε μόλις αναχωρήσει για τη μεγάλη πτήση στη θάλασσα μέσα του
Να που "γνώρισα" και την άλλη ιστοσελίδα
ReplyDeleteΟμορφες λεξεις , και το ταξίδι και η θάλασσα, μα και κεινο το "αργυροσέληνες"...μοναδικό.
Καλημέρα Γιούλη και χρόνια καλά εύχομαι
Καλησπέρα Γιούλη μου και Χρόνια Πολλά.Με γειά και ο καινούργιος τόπος σου.Καλοτάξιδος!!
ReplyDeleteΧρόνια πολλά, Μαρία, όμορφα κι ευλογημένα. Αν και οι αργυροσέληνες είναι παλιές γνώριμες, η ιστοσελίδα τους είναι καινούργια και φρέσκια, το ταξίδι κάθε μέρα, η θάλασσα μοναδικά αιώνια.
ReplyDeleteΧρόνια πολλά και όμορφα κι ευλογημένα, carpe diem. Και αδιαλείπτως carpe diem. Οι αργυροσέληνες ευχαριστούν για τις ευχές σου – τα ταξίδια στα οποία μας πηγαίνουν δεν είναι πάντα εύκολα.
ReplyDelete