Χλωμή Κυριακή, νωχελική
Απλωμένη στο χαλί
με τα χαρτιά της, τα μολύβια
όλη τη μέρα
Αργότερα, πριν σκοτεινιάσει
ήθελε βόλτα
Στην άκρη του δρόμου του γυρισμού
ένα μικρό πουλί
Πληγωμένο; Νεκρό;
Κι ένα παιδί από πάνω του
Βλέφαρα ακίνητα
Χείλη σφιγμένα
Πεισματικά σφιγμένα χείλη
μικρού παιδιού
Λοιπόν, ποτέ δεν είχα φανταστεί πως κι η Κυριακή μπορεί να θέλει μια βόλτα...
ReplyDeleteΜου ακουστηκε τοσο ομορφο αυτο, κι απο την αλλη ενιωσα την Κυριακή σαν μια μελαγχολική κοπέλα που ολοι τη λατρεύουν μα κανεις δεν την παίρνει απ το χέρι να την βγαλει για λιγο στον ήλιο...
Καλημερα Αίγλη και καλη σου βδομαδα
Ένα ξένοιαστο άλλοτε μελαγχολικό άλλοτε χαρούμενο κοριτσόπουλο, δεν είναι; Όμως πρέπει πριν πέσει για ύπνο να προετοιμάσει το ντύσιμο της ενηλικίωσης του πρωινού της Δευτέρας.
ReplyDeleteΚαλημέρα, Μαρία.
Είσαι τόσο τακτική εδώ. Σ’ ευχαριστώ πολύ. Μερικές φορές, ομολογώ, ζηλεύω. Δεν τα καταφέρνω να έχω αρκετό διαθέσιμο χρόνο για συχνές επισκέψεις στα blogs. Να ξέρεις, όμως, δεν αφήνω κενά. Τα διαβάζω όλα όταν επισκέπτομαι τα blogs που αγαπώ. Κι ας εμφανίζομαι ίσως μόνο σε ένα με λίγες λέξεις για χαιρετισμό.
Eπισκέπτομαι ό,τι αγαπώ...
ReplyDeleteΔεν έχει σημασία η συχνότητα
Εγω έχω τον χρόνο και το κάνω
Ετσι απλά .
Να σαι καλα και να χεις μια ομορφη βδομαδα
Καλη σου μερα .
Η "Κυριακή" μάλλον μας έφερε μια μελαγχολική Δευτερα , αλλα η αληθεια ειναι πως αυτος ο καιρος ο συννεφιασμένος και βροχερός ειναι ο δικος μου λατρεμένος
‘‘Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα. Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.’’ (Οδυσσέας Ελύτης)
ReplyDeleteΗ συννεφιά κάνει την επαφή μας με τα πράγματα κάπως σαν σε αργή κίνηση. Ακουμπάνε στα αισθητήριά μας πιο μαλακά. Κυρίως στα μάτια μας.
Ναι, ας έχουμε μια καλή εβδομάδα. Τη χρειάζομαι.