Καθρεφτίζεται ρόδινος ο ουρανός στα νερά. Το αυτοκίνητο τρέχει το δρόμο πλάι στη θάλασσα. Αυτή την ώρα, μόλις πριν οι εσπερινοί ξεδιπλώσουν τις σκιές τους ν’ αγκαλιάσουν γύρω τον ορίζοντα. Μυρίζει ιώδιο απ’ το ανοιχτό παράθυρο ο αέρας. Ο αέρας ανακατεύει τα μαλλιά σου. Παίρνει μαζί του το τραγούδι: How deep is the ocean, darling? How high is the sky?
how deep is the ocean, Billie Holiday
Γαλάζιος ουρανός
ReplyDeleteκαθρεφτίζεται στο ροζ
μιας λίμνης μικρής
Αυτά μου αρέσουν: μια νύξη κι ανοίγει η αυλαία στο δικό σου όνειρο. Καλησπέρα, Μαρία.
ReplyDeleteΒαθύς όσο η ψυχή μας, απέραντος όπως η ζωή.Καλημέρα Αίγλη μου
ReplyDeleteΑτελείωτος ο ουρανός ατελείωτος και ο ωκεανός και αυτές οι μοναδικές στιγμές επίσης!
ReplyDeleteΚαλό Βραδάκι Αίγλη μου
Υ.Γ. Το προηγούμενο κείμενό σου για τη γυναίκα νομίζω πρέπει να το διαβάσουν όλες οι γυναίκες. Έκανες πολύ καλά που το άφησες στα σχόλιά σου.
Μια πεπερασμένη σταγόνα της απεραντοσύνης καθένας. Η απεραντοσύνη κατοικεί εντός μας. Καλησπέρα, carpe diem.
ReplyDeleteΕίναι οι στιγμές που εισχωρείς στο ατέλειωτο και ανασαίνεις το τέλειο – για τόσο λίγο. Καλησπέρα, Margo.
ReplyDeleteΚαλό είναι, νομίζω, να έχουμε ημέρες αφιερωμένες σ’ εκείνο και στο άλλο. Και να χρησιμοποιούμε την ευκαιρία για να σκεφτούμε πάνω σ’ αυτό. Να σκεφτούμε όσο μπορούμε πιο ελεύθερα, πέρα από τη σκέψη με την οποία μας τροφοδοτούν.
Διάβαζα πρόσφατα αυτό το άρθρο: http://www.upu.int/union_postale/2008/en/4-3.html
Αν σου κάνει κέφι να το διαβάσεις παρατήρησε στο τελευταίο μέρος του, κάτω από τον μικρό τίτλο: giving women a boost, την τελευταία φράση της πρώτης παραγράφου: … change the maleness of the culture, σε συνδυασμό με τη δεύτερη πρόταση της τελευταίας παραγράφου: … women are … proving to be the best man for the job …