writing and translating works, and some thoughts in words; by Eulie Aeglie
ξύπνα, αγάπη μουβγήκαμε απ' τη νύχτα
καλημέρα λοιπόν! (αλλά η νύχτα βγήκε από μας;...)
Όσο κι αν η νύχτα σκοτεινή,το ξημέρωμα έχει πάντα φως
Είμαι λαγός στο κενέζικο ωροσκόπιοΦοβάμαι και φεύγω...(πριν ξυπνήσω)
Mακάρι να μπορουσα να βγω και γω Καλημερα
gia tin nyxta pou den feygei pote ti na poume?
Καλώς όρισες, Ανέστη. Η ερώτησή σου με διασχίζει: "Μπορώ γυμνός να οδοιπορήσω μέσα στο φως το ακάνθινο που όρισες και μας χωρίζει." (Στρατής Πασχάλης)
Καλησπέρα, Ανδρέα: "Ξαναβγήκε ο ήλιος. Ένας ωραίος κόκκινος ήλιος που φώτιζε όπως πριν. Που φώτιζε ό,τι υπάρχει." (Νάσος Βαγενάς)
Τάσο: "Όταν χωρίζαμε ήταν πάντοτε νύχτα, τ’ αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της, έφευγε και ξεχνούσα πάντοτε τον τρόπο της φυγής της." (Γιώργος Σαραντάρης)
Μαρία: "Ότι δυο ύφαλοι σκοτεινοί τη θάλασσα κάθε νύχτα κυβερνούσαν του ύπνου μου, για να εκπέμπω έτσι μονάχος σαν φάρος." (Γιώργος Μαρκόπουλος)
Πέτρο: "Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου, στο μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων." (Οδυσσέας Ελύτης)
καλημέρα λοιπόν!
ReplyDelete(αλλά η νύχτα βγήκε από μας;...)
Όσο κι αν η νύχτα σκοτεινή,
ReplyDeleteτο ξημέρωμα έχει πάντα φως
Είμαι λαγός στο κενέζικο ωροσκόπιο
ReplyDeleteΦοβάμαι και φεύγω...
(πριν ξυπνήσω)
Mακάρι να μπορουσα να βγω και γω
ReplyDeleteΚαλημερα
gia tin nyxta pou den feygei pote ti na poume?
ReplyDeleteΚαλώς όρισες, Ανέστη. Η ερώτησή σου με διασχίζει: "Μπορώ γυμνός να οδοιπορήσω μέσα στο φως το ακάνθινο που όρισες και μας χωρίζει." (Στρατής Πασχάλης)
ReplyDeleteΚαλησπέρα, Ανδρέα: "Ξαναβγήκε ο ήλιος. Ένας ωραίος κόκκινος ήλιος που φώτιζε όπως πριν. Που φώτιζε ό,τι υπάρχει." (Νάσος Βαγενάς)
ReplyDeleteΤάσο: "Όταν χωρίζαμε ήταν πάντοτε νύχτα, τ’ αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της, έφευγε και ξεχνούσα πάντοτε τον τρόπο της φυγής της." (Γιώργος Σαραντάρης)
ReplyDeleteΜαρία: "Ότι δυο ύφαλοι σκοτεινοί τη θάλασσα κάθε νύχτα κυβερνούσαν του ύπνου μου, για να εκπέμπω έτσι μονάχος σαν φάρος." (Γιώργος Μαρκόπουλος)
ReplyDeleteΠέτρο: "Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου, στο μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων." (Οδυσσέας Ελύτης)
ReplyDelete