Tuesday

φτάνω φως

Η βροχή τραγουδάει την ερημιά του κόσμου απόψε, την απόγνωση του ανθρώπου, το παιδί χωρίς τη μητέρα του, τον εραστή χωρίς την ερωμένη του. Αίφνης, μες από τα δάκρυά μου αναδύονται τα μάτια σου, το ερωτηματικό βλέμμα, η αγωνία -τι ρωτάς και πώς ν’ ακούσω; - δειλά, με μια αχτίδα απ’ την αγάπη, απ’ τον αξόδευτο έρωτα, γκρεμίζω αθόρυβα όλα τα τείχη εντός σου, διαρρηγνύω τα σκοτάδια, διαλύω τα ψέματα, ξηλώνω τα πέπλα που του έχεις φορέσει να το κρύψεις και φτάνω το φως που είσαι.

6 comments:

  1. Ανακατεύοντας λέξεις, νοήματα και ιδέες
    είθε να βρούμε εκείνο το συνειρμό που θα φανερώσει τη μαγική εικόνα που έχει το φως τους

    ReplyDelete
  2. " Φως υπερούσιο
    Απρόσιτο φως
    Απο ποιά ύψη κατεβαίνεις
    Σ' αυτή την καταματωμένη γη
    Όπου σέρνονται ακόμα άνθρωποι
    Ανάμεσα στον τρόμο και την ελπίδα;"
    .......................
    Τάκης Βαρβιτσιώτης
    Δέκα ποίματα της οργής και του χρέους

    Καλημέρα Γιούλη

    ReplyDelete
  3. Το φως που είμαστε όλοι, το φως που κληρονομήσαμε από τους προηγούμενους και πρέπει να το δωρίσουμε στους επόμενους.Ενάντια στην απογοήτευση και την αίσθηση του εφήμερου. Με ενσυναίσθηση του χρέους απέναντι στο θαύμα της ζωής.Καλή σου μέρα

    ReplyDelete
  4. Αρθρώνοντας, αργά και σταθερά, φθόγγο και συλλαβή, το κάλεσμα της καρδιάς, ξετυλίγουμε το νήμα που οδηγεί εντός μας: στο φως που είμαστε. Έτσι, έχουμε την εικόνα. Και μπορούμε, τότε, να την αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο κάθε κύτταρου του όντος της ανθρωπότητας.

    ReplyDelete
  5. Καλησπέρα, Ανδρέα. Αυτές τις μέρες αργίας, είχα την πολυτέλεια να διαθέσω χρόνο στα αγαπημένα μου διαβάσματα. Ανάμεσα σε άλλα, ξαναδιάβασα τα πολύτιμα λόγια του ξεχωριστού και φωτισμένου ποιητή μας. Με συγκινεί να τοποθετείς εδώ τις γραμμές του.

    ReplyDelete
  6. Το φως που είμαστε όλοι. Πολύ σωστά, carpe diem. Είναι το ίδιο φως, από το οποίο καθένας κρατά αιχμάλωτη μια φλόγα μέσα του. Αιχμάλωτη. Για να διατηρεί ζωντανό το σώμα που χτίστηκε από χώμα. Ως να την ελευθερώσει το σώμα, ας δίνουμε δημιουργική διέξοδο σε αυτή τη φλόγα, ας είναι η βούλησή μας για τη ζωή, ας είναι το δέος μας για το θαύμα.

    ReplyDelete