Thursday

Exile, by Harold Hart Crane

Εξορία

Τα χέρια μου δεν άγγιξαν χαρά άλλη από τα χέρια σου,
Όχι, ούτε τα χείλη μου ελευθέρωσαν γέλιο μετά το “αντίο”
Και με τη μέρα, η απόσταση διαστέλλεται πάλι
Βουβή ανάμεσά μας, σαν ανοιχτό κοχύλι.

Αλλά, η αγάπη αντέχει, κι αποστερημένη και μόνη.
Φτερά περιστεριού πιάνονται κάθε νύχτα απ’ την καρδιά μου
Γεμάτα καλοσύνη, και το μπλε πετράδι
Στο δαχτυλίδι της ένωσής μας μόνο φορεμένο λάμπει.

Exile, by Harold Hart Crane

ο αμερικανός ποιητής

2 comments:

  1. Εύχομαι καλή μου, το Πάσχα να είναι για σένα μια πολύ ήρεμη "περιπέτεια" σε ένα θαυμάσιο "περιβάλλον"...

    ReplyDelete
  2. Σ' ευχαριστώ πολύ, Δημήτρη. Για κάτι τέτοιο έχω κάνει προετοιμασία. Για να δούμε. Εύχομαι και σε σένα όμορφες γιορτινές ημέρες.

    ReplyDelete